Na mijn jaar filosofie, moest ik de theologie in een seminarie in Frankrijk afwerken, in Ars, samen met nog vier andere monniken uit het klooster. In Ars ontmoette ik nog twee Belgen. E.H. Marijsse en E.H. Van der Perre. Als je wil zal ik over hen een en ander vertellen, maar dan wel in een privébericht.
Ik rookte in het geheim, meneer prieur van het klooster wist dat en de andere vier monniken van mijn klooster kregen de opdracht mij te betrappen tijdens het roken op het seminarie. Dat lukte hen niet, ik was slim genoeg. De oplossing : de financiële kraan toedraaien zodat ik geen geld meer had. Mijn oplossing : ik belde naar een vriendin in België die me geld opstuurde. Vanuit het seminarie werd er een reis naar Rome voorgesteld. Iedereen moest mee, ik dus ook en mijn vier medebroeders ook natuurlijk. Een van hen kreeg van onze kloosteroverste geld mee voor ons vijf, maar ik mocht niets hebben. Ik heb tien dagen in Rome moeten leven met nul euro op zak, ik kon niet eens gaan plassen. Zo gaat dat binnen de Kerk. Een goeroe, die priester is, wordt gesteund door z’n bisschop om een seminarist kapot te maken. Ik moest wekelijks biechten op het seminarie, met een door hen opgelegde geestelijke vader, en mijn biecht werd ogenblikkelijk doorgebeld naar m’n kloosteroverste, die daar dan tegenover mij misbruik van maakte. Ik ben nooit in m’n leven zo gekleineerd geweest, dus : aub, biecht nooit meer ! Je moet zot zijn om dat nog te doen ! Volgens het kerkelijk recht zijn beiden geëxcommuniceert wegens schending van het biechtgeheim, maar in werkelijkheid staan ze nog in de pastoraal, meer nog, voor zover ik weet zijn ze beiden nog professor in theologie in Frankrijk. De kerk stinkt…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten