Het academiejaar zit er op, het kloosterleven zit erop, dacht ik… Eerst de prieur van het klooster : Ik word voor de zoveelste keer verweten dat ik een luiaard ben, ik moet de studies stopzetten terwijl ik al een afspraak had met de bisschop betreffende mijn toekomst, dus er zat meer dan een kink in de kabel. Ik vertrek uit zijn bureel, ga naar mijn kamer, vlug inpakken en langs een achterpoortje weer de vrije wereld in. Een kwartier later op de openbare weg : de prieur met de meest waanzinnige excuses, op zijn knieën op het trottoir, en of ik terug wilde komen. Nee dus, ik heb vier mooie jaren van mijn leven gegeven uit echt idealisme, gedreven door een ijzersterk geloof, en werd gewoon belachelijk opzij gezet. Ik zoek me wel een andere weg naar God toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten